Herinneringsfotografie    


Wat fijn dat je de moeite wilt nemen om mijn verhaal te gaan lezen...

Na 18 jaar in de zorg te hebben gewerkt heb ik in juni 2018 besloten om het roer om te gooien, en mijn hart te gaan volgen...

Naast mijn werk in de zorg fotografeerde ik al geruime tijd, in die tijd kreeg ik zomaar het vertrouwen om deelgenoot te worden van gezinnen waarvan de vaders ernstig ziek waren.

Ik volgde ze met mijn camera in hun laatste levensfase.

Drie vaders moesten veel te jong hun gezin achterlaten.

Wat dit met mij heeft gedaan, is bijna niet te omschrijven.

Vanaf dat moment wist ik wat ik wilde. Ik wilde graag mijn passie voor fotografie delen met mijn passie voor de zorg …

In mijn hoofd kreeg het al steeds meer vorm, ik zou Zorg op maat & Herinneringsfotografie gaan doen.

Vlak nadat ik de keuze had gemaakt te stoppen met werken in de zorg, overleed mijn eigen moeder.

Toen begon ik nog meer te beseffen, dat elke herinnering die je nog hebt, opeens zo veel meer waarde en betekenis krijgt...

Als het einde van een leven nadert, wil je alle momenten die er nog zijn grijpen. Herinneringsfotografie is een mooie manier om de liefde voor elkaar te vangen en is een waardevol aandenken voor de toekomst. Welke momenten wil jij je later nog herinneren?

In de tussen tijd was ik zelf bezig met rouwen maar een rouwproces hoeft niet alleen maar te gaan om een persoon die je mist, 

hoe moeilijk is het om afscheid te moeten nemen van je vader of moeder die er nog wel is, maar jou niet meer herkent...

Zo maakt Iedereen zijn eigen levensboek. In dit boek is vaak veel ruimte voor mooie herinneringen, maar er mag ook ruimte zijn voor moeilijke en emotionele momenten in je leven. Door mijn ervaring in de zorg weet ik dat beeldende herinneringen je op weg kunnen helpen in je rouwproces, bij acceptatie, of om iets een plekje te kunnen geven...

Als ik je volg met mijn camera kom ik niet alleen als fotograaf maar vooral als mensen mens, jij bepaald het tempo en ik beweeg met je mee. Als ik jou kan helpen om je levensboek completer te maken, ongeacht in welke levensfase je je bevindt, zou ik graag met je mee willen denken hoe we jouw levensboek, of die van je familielid, bewoner of cliënt nog meer vorm kunnen gaan geven…   

Lieve Groet Erika 



Herinneringsfotografie  





8 juni 2018

Een herinnering aan oma... 

Daar zit je dan aan oma's voeten eind... 

Jij kijkt naar oma en ik kijk naar jou... 

Samen halen we mooie herinneringen op... 

Foto's zijn er niet veel... 

Jou laatste foto samen met oma gemaakt op je verjaardag afgelopen mei, gaven we aan haar mee... 

Oma wilde net als je moeder niet graag op de foto... 

Nou... ik ook niet altijd meer hoor,voegde jij er aan toe... 

Oma werd zelfs een beetje "boos" als ook maar iemand probeerde haar te fotograferen. 

Fotografie & laatste levensfase fotografie, daar zou ik me van af 1 juni op gaan richten...

Maar opeens was oma's laatste levensfase voor bij...

Waarom had ik nou juist van mijn eigen moeder zo weinig foto's ? 

Ik ben toch immers iemand die alles wil vast leggen ? 

Mooie maar ook intens verdrietige momenten... 

Oh ja...oma hield niet van poespas, en ik deed haar er geen plezier mee...

Die gedachten geven me wel rust... 

Maar gelukkig heb ik een heel groot hart, waarin ik alle fijne herinneringen bewaar... 

Tijdens de periode dat mijn moeder nog kraamverzorgster was, liet ze zich wel fotograferen, 

omdat ze wist hoe intens mooi en bijzonder de geboorte van je kind kan zijn... 

Passie voor je werk, heet dat toch ... 

Iets wat ik mee wil nemen in mijn verdere leven... 

Ze had ook de ervaring in haar werk, dat de roze wolk niet altijd van vanzelfsprekend was... 

Misschien was ze daarom wel extra bezorgd toen je ziek geboren werd... 

En misschien was dat wel de reden, dat ik werd geboren als baby zonder naam. 

Maar inmiddels heb ik wel een naam... 

Mensen mens... Liefs mama Erika