13 Juli 2019
Vandaag was ik weer bij de familie van de vriend van Aapie...
Ik vond het heel bijzonder dat ik samen met de familie dit laatste stukje ook mocht af sluiten...
Na een bijzondere middag reed ik naar huis, en dan praat ik meestal tegen me zelf ....
Vandaag mocht ik echt weer voelen waarom ik juist deze weg ben in geslagen, wat een fijn gevoel is dat....
Soms vind ik het moeilijk om dit echt te voelen, want als ik aan het werk ben vind ik het eigenlijk helemaal niet bijzonder wat ik doe...
De familie van de vriend van aapie heeft mij ook zeker hier in het vertrouwen gegeven...
Onder tussen dwalen mijn gedachten af en ik kijk naar de mooi witte wolken in de blauwe lucht...
Daar is het lichaam van aapie’s vriend naar toe gegaan van middag om een hemelse reis te maken...
Het verhaal van aapie had nog geen einde werd vanmiddag gezegd... Maar ik geef het verhaal van de vriend van aapie een open einde, want zijn ziel blijft voor altijd in ons hart voort leven....